- Βερναρδίνος της Σιένα
- (Bernardino da Siena, Μάσα Μαρίτιμα 1380 – Ακυληία 1444). Άγιος της Δυτ. Εκκλησίας. Υπήρξε μεγάλη προσωπικότητα της εποχής του, χάρη στην αγιότητα, τη διδασκαλία, το πρωτότυπο και γόνιμο κήρυγμά του, τον ανθρωπισμό και το νέο πνεύμα, που ήταν διάχυτο στο φραγκισκανό τάγμα του 15ου αι. Σπούδασε στη Σιένα φιλοσοφία, νομικά και κλασικούς Λατίνους συγγραφείς. Σε ηλικία 22 ετών κατατάχθηκε στο τάγμα των Ελαχίστων Αδελφών και το 1405 άρχισε να κηρύττει με ευγλωττία και δημοτικότητα. Κατάφερε να αφυπνίσει το θρησκευτικό πνεύμα, να κατασιγάσει τα μίση, να δημιουργήσει έργα αγάπης και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ανακηρύχθηκε άγιος οκτώ χρόνια μετά τον θάνατό του. Τα γραπτά κηρύγματά του παραμένουν μεταξύ των φιλολογικών μνημείων του 15ου αι. Το μονόγραμμα του ονόματος του Ιησού (JhS), που σχεδίασε, προβάλλει ακόμα επάνω σε σπίτια, αρχοντικά και εκκλησίες πολλών ιταλικών πόλεων.
«Ο άγιος Βερναρδίνος της Σιένα», έργο του Κ. Κρινέλι (Πινακοθήκη Βατικανού· φωτ. Mercurio).
Dictionary of Greek. 2013.